بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی و الگوهای ارتباطی خانواده با اعتیاد به اینترنت در دانشجویان

هدف از این پژوهش بررسی رابطه سبک های دلبستگی و الگوهای ارتباطی خانواده با اعتیاد به اینترنت بود. روش پژوهش کمّی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه اراک در سال تحصیلی 1399-1398 بودند. حجم نمونه 150 نفر از این‏ افراد براساس فرمول پلنت از تاباکینگ، فیدل و اولمن (2007) و به شیوه نمونه‏گیری در دسترس انتخاب‌ و به آزمون اعتیاد به اینترنت یانگ (1998)، مقیاس سبک های دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید (1990) و مقیاس تجدیدنظر شده الگوهای ارتباطی خانواده ریچی و فیتزپاتریک (1990) پاسخ دادند. داده‏های جمع‌آوری‌شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین سبک دلبستگی ایمن و الگوی ارتباطی گفت‌وشنود با اعتیاد به اینترنت رابطه منفی و معنادار وجود دارد (0.01>p). بین سبک دلبستگی اضطرابی با اعتیاد به اینترنت رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (0.05>p). بین سبک الگوی ارتباطی همنوایی با اعتیاد به اینترنت رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (0.01>p). بین سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی با اعتیاد به اینترنت رابطه معنادار وجود نداشت. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که 24.3 درصد واریانس اعتیاد به اینترنت به‌وسیله سبک های دلبستگی و الگوهای ارتباطی خانواده تبیین می‏شود. یافته‏های این پژوهش نشان می دهد که سبک های دلبستگی و الگوهای ارتباطی خانواده نقش مهمی در پیش‌بینی اعتیاد به اینترنت دانشجویان دختر و پسر دانشگاه اراک دارند.