ارزیابی آموزش رسانه های جمعی در پیشگیری از مصرف دخانیات و مواد مخدر از دیدگاه دانشجویان دانشگاه بوعلی‌سینا در سال تحصیلی 1400-1399

طبق آمارهای جهانی، مصرف دخانیات و مواد مخدر و رشد افزایش آن در بین جوانان یک چالش و معضل جدی برای جوامع محسوب می شود. رسانه های جمعی با ارائه پیام های مختلف آموزشی و فرهنگی می توانند در جهت پیشگیری از مصرف دخانیات و اجتناب از مواد مخدر الگوی مفیدی تلقی شوند و در نگرش و تغییر رفتار به‌سمت تقویت و اصلاح آن بسیار موثر باشند. در همین زمینه، این مقاله با هدف ارزیابی آموزش رسانه های جمعی در پیشگیری از مصرف دخانیات و مواد مخدر از دیدگاه دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعۀ آماری کلیه دانشجویان دانشکده علوم انسانی دانشگاه بوعلی در سال تحصیلی 1399-1400 به تعداد 2301 است. نمونۀ آماری شامل 337 دانشجو است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی و جدول برآورد حجم نمونه کرجسی و مورگان انتخاب شد. به‌منظور جمع آوری داده ها از ابزار پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده ها نیز با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، آزمون کالموگروف اسمیرونوف و آزمون t تک نمونه ای انجام شد. یافته ها نشان داد میزان استفاده از سازمان‌دهنده های گرافیکی؛ فیلم و برنامه های تلویزیونی و اینترنت و شبکه های اجتماعی در بین دانشجویان بیشتر از سایر رسانه هاست. همچنین ارزیابی دانشجویان از برنامه های آموزش پیشگیری از دخانیات و مواد مخدر ارائه شده از طریق سازمان دهنده‌های گرافیکی؛ فیلم و برنامه های تلویزیونی، اینترنت و شبکه های اجتماعی بالاتر از متوسط و مطلوب بیان شد؛ بنابراین می توان با بهره گیری از اولویت رسانه‌ ایی دانشجویان به‌عنوان نیرویی تاثیرگذار در جهت پیشگیری از مصرف دخانیات و مواد مخدر، آموزش‌های اساسی در جهت پیشگیری از دخانیات و مواد مخدر را به آن‌ها ارائه کرد.