انقلاب اسلامی و چالش جامعه پذیری سیاسی

لازمه تداوم و بقای هر انقلابی، شناخت چالشها و بحرانهای فراروی آن است. عدم شناخت و درک این چالشها و آسیبها باعث میشود انقلاب به سوی نابودی و اضمحلال کشیده شود. انقلاب اسلامی ایران نیز از این قاعده مستشنی نبوده و یکی از چالشهای پیش روی آن چالش جامعه پذیری سیاسی است. جامعه پذیری سیاسی در معنای وسیع، فرایندی است که یک جامعه، از طریق آن فرهنگ سیاسی خود را از نسلی به نسل دیگر منتقل می کند. ادامه حیات یک نظام و سیستم، وابسته به انتقال فرهنگ سیاسی با کلیه محتوای عقیدتی، ارزشی آن از نسل به نسل دیگر می باشد. انقلاب اسلامی ایران نیز به عنوان تحولی تاریخی که مبنایی ارزشی و عقیدتی دارد، بقای آن نیازمند انتقال فرهنگ و ارزشهای آن به نسلهای دیگر است. این مقاله با توجه به شرایط انقلاب اسلامی ایران می کوشد در چارچوب نظریه بحران چالش جامعه پذیری سیاسی را مورد بررسی قرار دهد. بر اساس یافته های پژوهش، چالش جامعه پذیری سیاسی انقلاب اسلامی، مهمترین علت آن، عدم وجود برنامه ای مدون جهت انتقال ارزشهای انقلاب به نسل های بعد از انقلاب است. جامعه مطلوب و تراز انقلاب اسلامی، جامعه ای ولائت محور و راه رسیدن به آن تدوین و اجرای طرحی کارشناسی شده به گونه ای که تمام نهادهای آموزشی و غیر آموزشی در این برنامه ایفای نقش کنند.این تحقیق با استفاده از روش تحلیل اسنادی، اسناد و مدارک مربوط را گردآوری کرده است.واژه های کلیدی: انقلاب اسلامی، چالش، جامعه‌پذیری، جامعه‌پذیری سیاسی.