بررسی زبان‌شناختی سیمای یهود در قرآن کریمبا تکیه بر بافت زبانی

یکی از مهم‌ترین اقوامی که قرآن کریم در آیات بسیاری از صفات و عقاید ناپسند و اعمال نادرست آن‌ها سخن گفته است و ایشان را مورد نکوهش و سرزنش قرار می‌دهد و نیز مواضع آنان را در برابر پیامبر(ص) و مسلمانان یادآور می‌شود، قوم یهود است. با دقت در آیات قرآن و نیز گزارش‌های تاریخی می‌توان به مواضع خصمانه و کارشکنی‌های اهل کتاب به ویژه یهودیان در مقابل اسلام پی برد. بی‌تردید شناخت دقیق این قوم به دلیل خطراتى که متوجه اسلام و مسلمانان نموده است، ضرورتى انکارناپذیر می‌نماید. بدین تصور پژوهش حاضر کوشیده است با استفاده از دانش زبان‌شناسی و تامل در بافت زبانی قرآن، سیمای این قوم را به تصویر درآورد. روش تحلیلی در این پژوهش، بر داده‌های قرآنی متکی است و نگاه آن نگاهی صرفا درون متنی به‌شمار می‌آید و تمام تلاش آن این است که قرآن به زبان خود سخن بگوید و خود مفاهیم‌اش را تفسیر و تعبیر نماید و پاسخی مناسب و درخور به این سوال اقامه کند که: در بافت زبانی قرآن کدام یک از شاخصه‌های قوم یهود و در چه سطحی از آن به چشم می‌خورد؟ داده‌های قرآنی بیانگر آن است که با تامل در سطوح مختلف بافت زبانی مانند سطح واژگانی، صرفی، نحوی، و بلاغی می‌توان وجود صفاتی همچون نفاق و دورویی، جاسوسی، قساوت قلب، حرام‌خواری، ترس و بزدلی و خیانت را برای این قوم شاهد بود.