بررسی معنای ظرفیت حرف «فی» در پنج جزء اول قرآن کریم (مطالعۀ موردی ترجمه‌های تحت‌اللفظی و جمله به‌جملۀ و تفسیری از آقایان معزی و آیتی و مشکینی)

به‌کارگیری حروف در هر زبان، تابع مقتضیات همان زبان است، به همین‌خاطر اغلب حروف فارسی و عربی با یکدیگر منطبق نیستند. این نابرابری باعث می‌شود مترجم نتواند به‌خوبی از عهدۀ‌ ترجمه برآید، اما با مراجعه به کتاب‌های صرفی و نحوی، بلاغی و نیز تفاسیر و یافتن معانی این حروف و انعکاس آن در ترجمه تا حد زیادی می‌تواند این نقیصه را جبران کرد. نگارنده در این مقاله بر آن است تا از میان معنای حرف «فی» به تبیین معنای ظرفیت آن و تطبیق این معنا در ترجمه‌های آقایان معزی و آیتی و مشکینی بپردازد. مهم‌ترین نتایج پژوهش نشان می‌دهد که دقیق‌ترین معادل‌یابی مربوط به ترجمۀ تحت‌اللفظی و سپس تفسیری است و کم‌ترین انطباق نیز در ترجمۀ جمله به جمله یاقت گردید. بیشترین تاثیرپذیری از تفاسیر نیز مربوط به ترجمۀ مشکینی می‌باشد. ترجمۀ آیتی در بسیاری موارد واژه‌های را در ترجمه کم یا زیاد کرده است. نگارنده بر آن است تا با استفاده از شیوۀ استقرائی و توصیفی تحلیلی به ارزیابی این سه ترجمه در ترجمۀ معنای ظرفیت حرف «فی» در قرآن بپردازد.