واکاوی تلمیح به قصص قرآنی مطالعه موردی : دیوان اشعار علامه علی اکبر دهخدا

مقاله حاضر با عنوان تلمیح به قصص قرآنی و با استفاده از مطالعه موردی در دیوان اشعار علامه علی اکبر دهخدا می باشد و به منظور توضیح کاربرد تلمیح در اشعاری است که حاوی داستان های قرآنی هستند. ادبیات فارسی خصوصاً کتب نثر و اشعار بعد از اسلام به صورت ماهرانه ای از قرآن و آیات قرآنی بهره برده اند. این استفاده به صورت مستقیم و اشارات غیر مستقیم به قرآن است که در کتاب بزرگان ادب فارسی به صورت اشعار و یا متون و داستان هایی آمده است. در این مقاله، کتاب دیوان اشعار علامه دهخدا مورد مطالعه و استفاده قرار گرفت. روش کار بدین صورت بوده که پس از خواندن اشعار دهخدا، ابیاتی که حاوی تلمیح به قصص قرآنی است استخراج نموده، به طریق فیش هایی که به اندازه معین از قبل تهیه شده بود، دسته بندی نموده، سپس به شرح آن ابیات، با استفاده و رجوع به منابع متعدد پرداخته شد. همچنین در مواردی که در متن مقاله مشاهده می شود، برای توضیح بیشتر و روشن تر شدن موضوع، اشارتی هم به اشعار دیگر شاعران شد که در بسط موضوع تاثیر بسزایی داشتند.