پیوند ایران ‌شناسی و دیپلماسی عمومی ایران (با تاکید بر نقش فرهنگ و رسانه)

ایران‌ شناسی به‌ عنوان یک علم مستقل از شرق‌ شناسی، با توجه به ماهیت میان رشته‌ای‌ خود نیازمند تعامل و هم‌افزایی با سایر رشته‌ها از جمله روابط بین‌الملل و دیپلماسی عمومی، فرهنگی و رسانه‌ای است. بنابراین می‌توان با بررسی اسنادبالادستی، اهداف مرتبط با دو حوزه دیپلماسی‌عمومی و ایران‌شناسی را شناسایی کرد و انطباق آن با وظایف و مسئولیت‌های سازمان‌های متولی هر کدام از این دو حوزه را سنجید. با این اقدام پژوهشی، اهداف مشترک مشخص می‌شود که عبارتند از:‌ «اشاعه تصویر مطلوب از ایران، تقویت روحیه تعامل‌گرایی فرهنگی، مقابله با ایران‌هراسی، هم‌افزایی و در نهایت افزایش قدرت نرم ایران». در مرحله بعد و ناظر بر اهداف مستخرج، الزامات پیوند مطلوب میان ایران‌شناسی و دیپلماسی‌ عمومی مشتمل بر مواردی نظیر ایجاد همگرایی با دیگر کشورها و کاستن از زمینه‌های واگرایی مشخص می‌شود. در نهایت سوال اصلی پژوهش حاضر اینگونه مطرح می‌شود که «چه راهکارهایی برای پیوند میان ایران‌شناسی و دیپلماسی عمومی کشور وجود دارد به‌گونه‌ای که ظرفیت‌های ایران‌شناسی برای پیشبرد اهداف دیپلماسی‌عمومی فعال شود؟» روش انجام این پژوهش، توصیفی و تحلیلی است و به‌منظور کاربست آن، مطالعه اساسنامه سازمان‌های مرتبط از جمله صداوسیما و نیز مفاد اسنادبالادستی مبنا قرار گرفته است. به‌عنوان فرضیه، این امر مستلزم مجموعه راهکارهایی مرکب از اقدامات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری است که به ‌طور همپوشان و حمایت‌کننده، مکمل یکدیگر باشند. موارد نرم‌افزاری نظیر دیپلماسی رسانه‌ای مبتکر و خلاق با محوریت ایران ‌شناسی و موارد سخت‌افزاری نظیر ایجاد ارتباط ساختاری میان ایران ‌شناسی با حوزه بین‌الملل.