جنوب شرق ؛ تشدید رقابت ها و راهبردهای بازدارندگی ایران

در سیستم نوین بین الملل، به چند دلیل عمده نقش کنشگران و الگوهای رفتاری آنها متحول شده است که عبارتند از: تغییر پارادایمی در ساخت سیستم، تغییر در چرخه ی قدرت، اهمیت فزاینده مناطق جدید و منطقه گرایی و در نتیجه، تغییر در الگوهای بازدارندگی. عوامل مذکور باعث شده است تا مناطق جدید مانند حوزه مکران و جنوب شرق ایران به کانون اصلی رقابت های جهانی و منطقه ای تبدیل شوند. بنابراین، این پرسش مطرح شده است که، با توجه به چرخه ی قدرت در سیستم نوین بین الملل و تحول الگوهای بازدارندگی، تعاملات قدرتهای منطقه ای و جهانی در جایگاه ژئوپلیتیکی منطقه مکران و جنوب شرق ایران چگونه است و الگوها و استراتژی های بازدارندگی ایران برای مقابله با تهدیدات احتمالی کدامند؟ فرضیه مطروح در پاسخ عبارتست از اینکه، با تغییر در ساختار نظام بین الملل و ظهور کنشگران جدید، جایگاه مناطقی مانند مکران و جنوب شرق ایران متحول شده و منجر به پدید آمدن تهدیدات و فرصت-های متعددی برای ایران شده است. بنابراین، الگوهای بازدارندگی ایران نیز نیازمند بازخوانی مجدد هستند. یافته های پژوهش بیانگر آنست که، نخست، منطقه مکران و جنوب شرق ایران، به کانون تمرکز قدرت هایی مانند چین، هند، پاکستان و ایالات متحده تبدیل شده اند و ایران تحت اجبار استراتژیک و برای تثبیت قدرت منطقه ای و تدافعی خود نیازمند توجه فزاینده به این مناطق است. دوم، کشور ایران با توجه به ماهیت تجدیدنظرطلبی و عدم امکان کاربست استراتژی سازش، استراتژی اطمینان سازی و تدافعی را برگزیده است و منطقه جنوب شرق وحوزه مکران، بستر مساعدی برای بازدارندگی نوین در اشکال مختلف متعارف دفاعی و شبکه ای است.