مقایسه ی روند توسعه سواحل مکران و سواحل خلیج فارس و عوامل موثر بر آن

موقعیت و ویژگی های جغرافیایی یکی از مهمترین شاخص های قدرتبخشی مناطق می باشد. سواحل مکران در جنوب خاوری ایران، به دلیل موقعیت وویژگی های استراتژیک آن از اهمیت زیادی برخوردار است به طوریکه این سواحل دارای قابلیت ها و توانمندی های ژئوپلیتیکی، ژئواستراتژیکی و ژئواکونومیکی مهمی است. لکن در طی دهه های اخیر به دلیل تمرکز بیشتر بر بنادر و سواحل خلیج فارس از این قابلیت ها استفاده نشده است. حال آنکه توسعه آینده کشور و به ویژه در نیمه شرقی تا حد زیادی به موقعیت های جغرافیایی و ساحلی دریای عمان وابسته است(خلیلی،82:1390).با در نظر گرفتن ظرفیت های فراوان ژئوپلیتیکی، ژئواستراتژیکی و ژئواکونومیکی سواحل مکران برای توسعه اقتصادی سیاسی و نظامی ، این منطقه هم اکنون ازمناطق کمتر توسعه یافته کشور محسوب میشود ولی به نسبت آن سواحل خلیج فارس با توجه به کاستی ها موجود به نسبت از سواحل مکران دارای توسعه یافتگی بهتر و بیشتری است، با مقایسه کردن این دو منطقه می توانیم دلایل رشد نیافتگی این دو منطقه جنوبی کشور را بر خلاف ظرفیت های اقتصادی نظامی این منطقه و قابلیت های کم نظیر جهت ایجاد بنادر تجاری، ترمینال های نفتی، مناطق آزاد تجاری، صنعتی و توریستی و... بیشتر و با کیفت پی به مشکلات موجود برد و در پیدا کردن راهی برای توسعه ی آن ها چاره ای پیدا کرد . هدف نویسنده این است که با مقایسه ی این دو منطقه ،با وجود قابلیت های بالفعل و بالقوه سواحل مکران و سواحل خلیج فارس ،به این چرایی پاسخ دهد که چرا این مناطق هم چنان در محرومیت به سر می برند.