پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوره ی اول بر اساس انعطاف پذیری شناختی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوره ی اول بر اساس انعطاف پذیری شناختی انجام گرفت . این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی و همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان متوسطه دوره اول شهر شیراز بودند که در سال تحصیلی 1400- 1399 مشغول به تحصیل بودند. که از میان آنها با توجه به گستردگی جامعه آماری، بر اساس جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ، تعداد 200 نفر از دانش آموزان به عنوان حجم نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه ی پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (1994) و پرسشنامه ی انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (2010)استفاده شده است. داده ها ی پژوهش نیز با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و روش رگرسیون چند متغیره و با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شدند. -یافته ها : نتایج ضریب همبستگی پیرسون بین پیشرفت تحصیلی و انعطاف پذیری شناختی نشان داد که بین پیشرفت تحصیلی و انعطاف پذیری شناختی رابطه ی معنادار منفی، وجود دارد. و همچنین در پیش بینی پیشرفت تحصیلی بر اساس انعطاف پذیری شناختی نتایج نشان داد که عامل جایگزین ها، قوی ترین ( 358/ 0 = beta) پیش بینی کننده ی پیشرفت تحصیلی می باشد. و عامل جایگزین هایی برای رفتارهای انسانی، توانایی پیش بینی کنندگی پیشرفت تحصیلی را ندارد. به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از راه های مختلف و با معیارهای متفاوت پیش بینی می شود و عملکرد موفقیت آمیز تحصیلی دانش آموزان مستلزم توانایی درک انعطاف پذیر مسایل است.