رابطه بین سبک های فرزندپروری والدین با خودپنداره در دانشجویان دختر شهر شیراز

هدف:فرزندپروری فرایند تقویت و حمایت از پیشرفت فیزیکی، عاطفی، اجتماعی و فکری فرزند از نوزادی تا بزرگسالی است. پرورش به جنبه های رشد و نمو و تربیت کودک منهای رابطه ژنتیکی با پدر و مادر توجه دارد. معمولا والدین بیولوژیک وظیفه پرورش کودک را به عهده دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک های فرزندپروری والدین با خودپنداره دانشجویان دختر شهر شیراز انجام شد.روش:این مطالعه با روش توصیفی همبستگی مقطعی در سال 1399 انجام گردید. جامعه آماری شامل 100 نفر دانشجو دختر شهر شیراز بود که با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. داده ها به کمک نرم افزار آماری spss26 و بر اساس همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها:یافته ها بیانگر این است که 79 درصد از شرکت کنندگان دارای خودپنداره ضعیف هستند و خودپنداره تنها با سبک فرزندپروری قاطع رابطه مثبت معنادار دارد.نتیجه گیری:بر اساس نتایج بدست آمده نتیجه گیری می شود که برای داشتن خودپنداره ی قوی در بزرگسالی نیاز به داشتن سبک فرزندپروری قاطع در کودکی می باشد.