تکنیک های بازی درمانی درکودکان
|
|
|
|
|
DOR
|
20.1001.2.9920041498.1399.1.1.527.1
|
|
نویسنده
|
aboalfathi morid ,ابوالفتحی مرید
|
|
منبع
|
كنفرانس ملي توسعه پايدار در علوم تربيتي و روانشناسي،مطالعات اجتماعي و فرهنگي - 1399 - دوره : 9 - نهمین کنفرانس ملی توسعه پایدار در علوم تربیتی و روانشناسی،مطالعات اجتماعی و فرهنگی - کد همایش: 99200-41498
|
|
چکیده
|
بازی ابزاری برای ابراز نیازها، احساسات و افکار در کودکان می باشد. هدف از این نوشتار معرفی تکنیک های مختلف بازی درمای برای استفاده های بالینی و معرفی ارزش درمانی بازی می باشد. در این مقاله به تبین ویژگی های عمده روش بازی درمانی در تکنیک های مختلف به قرار هدف، موارد مورد نیاز برای اجرا، روش اجرا، اهداف برنامه و گروه هدف هر تکنیک پرداخته شده است. همچنین فرایند اجرای یک دوره ی بازی درمانی در قالب پنج مرحله ی تشخیص، انتخاب روش بازی درمانی، برنامه ریزی برای درمان، اجرای برنامه درمان و ارزیابی فرایند درمان توضیح داده شده است. بازی کلمات احساسی، بادکنک خشم، بازی حرکت آهسته و بازی صندلی ها از جمله تکنیک های معرفی شده در این مقاله می باشد. لازم به توضیح است که متن این مقاله مبتنی بر نیاز های بالینی تنظیم شده است. بازی برای کودک، وسیله‌ای طبیعی برای بیان خود است و موجب می‌شود که کودک، خود و ویژگی‌های درونش را بشناسد. در بازی‌درمانی به کودک فرصت داده می‌شود تا احساسات آزاردهنده و مشکلات درون خود را از طریق بازی بروز داده و آنها را به نمایش بگذارد، همان‌طور که بزرگسالان با سخن گفتن مشکلات خود را بیان می‌کنند. بازی‌درمانی (play therapy)، برای این منظور طراحی شده است که کودکان بتوانند نگرانی‌های درونی خود را در طول بازی نشان دهند. این نشان‌دادن‌ها ممکن است از طریق صداهایی که آنها از جانب عروسک‌ها درمی‌آورند و نیز تعاملاتی که با اسباب‌بازی‌های دیگر، مثل خمیربازی‌ها برقرار می‌کنند، انجام شود.علاوه بر آن، درمانگر به‌طور دایم فضایی را به وجود می‌آورد که کودکان در آن احساس امنیت و صمیمیت کنند تا بتوانند در احساسات خود کندوکاو داشته باشند.تقریبا تمام مکاتب درمانی نسخه‌ای نیز برای درمان کودکان دارند. اگرچه قابلیت نظریه‌ها در مورد کودکان و بزرگسالان به یک اندازه است اما روش‌های مداخله در مورد کودکان باید متفاوت باشد.کودکان از دو جهت با بزرگسالان متفاوتند: تقریبا هیچ وقت کودکان تقاضای روان‌درمانی نمی‌کنند و با اجبار والدین خود در روان‌درمانی شرکت می‌کنند و تفاوت مهمتر آنها در شناخت‌ها، ادراک‌ها و هیجانات است.از آنجا که کودکان از پختگی و رشد شناختی کافی برای بهره بردن از مداخلات مبتنی بر گفتگو و خودکاوی برخوردار نیستند، در اکثر درمان‌های مخصوص کودکان، بازی تا حد زیادی جایگزین فعالیت‌هایی می‌شود که بزرگسالان در حین درمان انجام می‌دهند.
|
|
کلیدواژه
|
تکنیک ها ,بازی درمانی ,نیازویژه ,درمان
|
|
آدرس
|
دانشگاه افسری تربیت پاسداری امام حسین (ع), ایران, دانشگاه افسری تربیت پاسداری امام حسین (ع), ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
m.abolfathi@ihuo.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|