چگونه توانستم گوشه‌گیری و کمرویی آرش دانش آموز کلاس سوم دبستان حضرت ابوالفضل را حل کنم؟

توجه خاص اولیا و مربیان به مبانی تربیت اجتماعی و تقویت مهارت های ارتباطی، از اساسی‌ترین مسائل در پیشگیری و درمان کمرویی کودکان و نوجوانان است. در این اقدام پژوهی سعی شده است که دانش‌آموز کمرویی که در مدرسه‌ی کارورزی بنده در حال تحصیل است را زیر نظر قرار دهم. در طول چند ماه که از روند حل کردن مشکل این دانش‌آموز می‌گذشت، با توجه و استفاده از راهکاری علمی و عملی به تدریج شاهد تغییراتی در رفتار و گفتار آن دانش‌آموز شدم و این مشاهدات بر توان و انگیزه‌ی بنده برای ادامه‌ی حل این معضل می‌افزود. با تشخیص این موضوع که از طرفی کمرویی آرش بخشی از شخصیت کلی اوست، از طرف دیگر ممکن است از یک تجربه خاص یا علل محیطی یا ترس و اضطراب ناشی شود، توانستم با ارائه راهکارهایی چون ایجاد ارتباط خوب، استفاده از جملات ناتمام، دادن مسئولیت و نسبت به جلب اعتماد او و شرکت دادن در فعالیت‌های گروهی قدمی برای کاهش کمرویی آن بردارم .یافته‌های بدست آمده از این تحقیق این است که با القای توانایی‌های کودکان و تقویت ویژگی‌های مثبت آنان و ایجاد فضای دوستانه در کلاس می‌توان محیط مناسبی برای شرکت فعال دانش‌آموزان بویژه دانش‌آموزان کمرو فراهم کرد. نتیجه‌های حاصل از این تحقیق این می‌باشد که شناسایی علل کمرویی مهمترین گام در کاهش کمرویی است. نقش اولیای دانش‌آموز و معلم در کاهش و افزایش کمرویی وی بسیار مهم می‌باشد و تشویق و ترغیب دانش‌آموز برای شرکت در کار گروهی نقش بسزایی در افزایش اعتماد به نفس او دارد.