رابطه تاب‌آوری مادران با تاب‌آوری، جرات ورزی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر در شرایط اپیدمی کویید 19

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تاب‌آوری مادران با تاب‌آوری، جرات ورزی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر شیراز در شرایط اپیدمی کویید 19 انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر شیراز و مادران آنها در سال تحصیلی 00-1399 بود. نمونه پژوهش شامل 183 دانش آموز دختر پایه دوم دوره متوسطه شهر شیراز و مادران آنها بودند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (2003)، پرسشنامه جرات ورزی گمبریل و ریچی (1975) و میانگین نمرات درسی دانش اموزان در سال قبل استفاده شد. پرسشنامه های مذکور به صورت الکترونیکی طراحی شد و از طریق فضای مجازی به دانش آموزان ارسال گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و ...) و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد تاب آوری مادران با تاب-آوری، جرات ورزی و پیشرفت تحصیلی دختران رابطه مثبت و معناداری دارد. نتایج رگرسیون همزمان نشان داد که تاب آوری مادران قادر به پیش بینی تاب آوری، جرات ورزی و پیشرفت تحصیلی دختران می باشد. با توجه به نتایج پژوهش می توان نتیجه گرفت که مادران از طریق تقویت میزان تاب آوری در خود می توانند تاثیرات مثبت زیادی بر دختران نوجوان خود داشته باشند.