بررسی رابطه بین سبک های رهبری مدیران با بهداشت روانی کارکنان

بی شک امروزه میزان موفقیت سازمان ها در راه رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده، مقدار تلاش کارکنان جهت موفقیت سازمان و تاثیرگذار بودن رهبر بر کارکنان، وابسته به رفتارها و سبک رهبری مدیران می باشد. در این پژوهش منظور از سبک های رهبری، سبک های 1) استبدادی – استثماری 2) استبدادی-خیرخواهانه 3) مشاوره ای و 4) مشارکتی می باشند. از آنجایی که اولاً: یکی از عوامل تاثیر گذار بر وضعیت سلامت روانی کارکنان در یک سازمان، سبک رهبری مدیران آن سازمان ها می باشد و ثانیاً: تحقیقات اندکی که در رابطه با تاثیر سبک رهبری مدیران با بهداشت روان کارکنان انجام گرفته، پژوهش در این زمینه می تواند دربردارنده نتایج مفیدی در حل مشکلات سازمان ها در رابطه با تامین سلامت روانی کارکنان باشد. البته گفتنی است طبق آخرین مطالعات انجام شده آنچه اعمال یک سبک را برای یک سازمان مناسب یا نامناسب می کند مساله شرایط و محیط است. به طور کلی این پژوهش بر این نکته تاکید داشته که هر چه از سبک های رهبری استبدادی و ضابطه مدار به سمت سبک های رهبری مشارکتی و رابطه مدار برویم از مشکلات روحی و روانی کارکنان کاسته شده و از لحاظ سلامتی و بهداشت روانی در موقعیت و وضعیت بهتری قرار می گیرند. از آن جایی که در این سبک از رهبری، همبستگی گروهی به حد اعلی می رسد، اطمینان و اعتماد به مرئوسان در حد کمال است و رابطه ای صمیمانه و مشارکت جویانه در تمام امور بین آنان برقرار می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک های رهبری مدیران و بهداشت روانی کارکنان می باشد. روش پژوهش از نوع مروری می باشد. جهت گردآوری اطلاعات در زمینه مبانی نظری و تدوین چارچوب تئوری تحقیق، از منابع کتابخانه ای همانند کتب و مجلات داخلی و خارجی، مدارک و متون نظری، مقالات، همایش ها و همچنین منابع اینترنتی استفاده شد.