اثربخشی شفقت درمانی بر احساس تنهایی در زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی

زندگی زناشویی و خانوادگی با خطراتی گره خورده است که استمرار حیات خانوادگی و سلامت خانواده را مختل می کنند یکی از این خطرات خیانت زناشویی است، که مشکلات زیاد و آثار روانشناختی-هیجانی بسیاری برای زنانی که مورد خیانت زناشویی از سوی شوهر خود واقع می شوند، در پی خواهد داشت. هدف از پژوهش حاضر اثربخشی شفقت درمانی بر احساس تنهایی در زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی می باشد که روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل همراه با مرحله پیگیری 2 ماهه بود. در این پژوهش جامعه کلیه زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی مراجعه کننده به یک مطب مامایی شهر تهران در سال 1399 بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری غیرتصادفی در دسترس تعداد 30 نفر انتخاب و در یک گروه آزمایش (15) و یک گروه کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. گروه‌ آزمایش تحت 8 جلسه 90 دقیقه ای شفقت درمانی اقتباس شده از گیلبرت(2010) قرار گرفت؛ اما گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‏ای دریافت نکردند و در لیست انتظار باقی ماندند. از مقیاس احساس تنهایی(uls-8) وائو و یائو(2008) به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تجزیه ‌و تحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار spss نسخه 24 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کواریانس چندمتغیره، تحلیل واریانس با اندازه‏گیری مکرر و آزمون تعقیبی بن فرونی) انجام پذیرفت. نتایج بیانگر این بود که شفقت درمانی، احساس تنهایی، دلزدگی زناشویی و کیفیت زندگی زناشویی را به‌طور معناداری بهبود داده و نتایج در دوره پیگیری نیز از ثبات لازم برخوردار بوده است (05/0>p). نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، می توان گفت که شفقت درمانی می‏تواند به‌عنوان یک گزینه مداخله‏ای مناسب در بهبود احساس تنهایی در زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی می تواند مورد استفاده قرار گیرد.