پیش‌بینی دشواری‌های زبان نوشتاری بر اساس کارکردهای اجرایی و میزان بهزیستی روان‌شناختی دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی

زبان نوشتاری یکی از حوزه‌های مهم تحصیلی در دوره ابتدایی است و اختلال در این زمینه جزء مهم‌ترین اختلال‌های کودکان دوره ابتدایی محسوب می‌شود. هدف این پژوهش پیش‌بینی دشواری‌های زبان نوشتاری بر اساس کارکردهای اجرایی و میزان بهزیستی روان‌شناختی دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی بود. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر و دختر دوره پنجم ابتدایی شهرستان سمنان در سال تحصیلی 99-1398 بود. نمونه‌ای به حجم 297 نفر با استفاده از جدول مورگان و به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل؛ آزمون سنجش مشکلات زبان نوشتاری دانش آموزان دوران ابتدایی (جباری، 1395)، پرسشنامه بهزیستی روان‌شناختی کودکان و نوجوانان (ﻣﻮرﻳﺲ و ﻫﻤﻜﺎران، 2017)، آزمون عملکرد مداوم دیداری شنیداری plus+iva و آزمون برج لندن بود. داده‌ها با نرم‌افزار spss تحلیل شد. روش تحلیل داده‌ها رگرسیون گام‌به‌گام بود. یافته‌های پژوهش نشان داد که به ترتیب هر چهار متغیر توجه مداوم، سازمان‌دهی و برنامه‌ریزی، بازداری پاسخ و بهزیستی روان‌شناختی توان پیش‌بینی واریانس متغیر توانایی زبان نوشتاری را در سطح خطای کمتر از 01/0 دارد. بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان گفت که توجه و تقویت کارکردهای اجرایی و نیز حمایت روان‌شناختی برای افزایش بهزیستی روان‌شناختی می‌تواند منجر به بهبود توانایی زبان نوشتاری شود.