بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر اضطراب امتحان و عملکرد تحصیلی دانش آموزان شهر کرج

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی درمان های شناختی رفتاری بر اضطراب امتحان و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر پایه های پنجم و ششم ابتدایی در شهر کرج بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر بود که در پایه های پنجم و ششم مشغول به تحصیل بودند. به این منظور برای شناسایی دانش آموزان داری اضطراب امتحان بالا از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شد. بعد از نمونه گیری و ارزیابی 40 نفر از دانش آموزانی که اضطراب امتحان بالا داشتند شناسایی و به طور تصادفی 20 نفر در گروه گواه و 20 نفر در گروه آزمایش گمارده شدند. و از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد. گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای حاضر گردیدند. اما گروه گواه در هیچ جلسه درمانی شرکت داده نشدند. سپس پس آزمون از هر دو گروه به عمل آمد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش ، آزمون اضطراب امتحان اهواز (tai) بود. همچنین برای بررسی عملکرد تحصیلی دانش آموزان معدل نیم سال اول تحصیلی سال 13898-1399 مبنای قضاوت قرار گرفت. در بخش توصیفی میانگین، انحراف معیار مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد تحلیل کواریانس یک راهه برای اضطراب امتحان(f=34/93 , p= 0/001) و برای عملکرد تحصیلی (f=23/354 , p= 0/001) معنی دارد می باشد. یافته های پژوهش بیان گر این موضوع است که درمان شناختی - رفتاری بر اضطراب امتحان و عملکرد تحصیلی دانش آموزان موثر بوده است.