اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار با شیوه «محکم مرا در آغوش بگیر» بر صمیمیت جنسی زوجین (مطالعه موردی: شهر تهران)

مهمترین عاملی که در حوزه ی زناشویی باید به آن پرداخته شود، صمیمیت جنسی است. عدم صمیمیت جز آن دسته از موارد متداولی است که زوجین در جلسات زوج درمانی مطرح می کنند که می تواند باعث بروز مشکلاتی در زمینه روابط جنسی و عاطفی گردد که در پژوهش حاضر به اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار با شیوه «محکم مرا در آغوش بگیر» بر صمیمیت جنسی زوجین در پنج سال اول زندگی زناشویی پرداخته ایم.این پژوهش از نظر هدف در زمره پژوهش های کاربردی و از نظر روش شناسی شبه آزمایشی در قالب طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با دو گروه آزمایش و کنترل قرار داشت. این پژوهش به صورت وبینار از طریق تارنمای روان دید اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش 35 زوجی بودند که از میان 100 زوج واجد شرایط ثبت نام کننده، برای شرکت در پژوهش اعلام آمادگی نموده و فرم رضایت آگاهانه را امضاء کردند. حجم نمونه، طبق جدول کوهن با آلفای 0.05 تعداد 28 زوج مشخص گردید که با توجه به ریزش های متداول مداخلات اثر بخشی و به صورت نمونه گیری در دسترس، کل 35 زوج وارد پزوهش شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (18 زوج) و کنترل (17 زوج) قرار گرفتند. در نهایت با خروج برخی آزمودنی ها، پژوهش مذکور با تعداد 28 زوج (14 زوج گروه آزمایش و 14 زوج گروه کنترل) به کار خود پایان داد. زوجین به مدت 4 جلسه ی 4 ساعته در 4 هفته متوالی تحت آموزش قرار گرفتند و ابزار سنجشی که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت پرسشنامه استاندارد صمیمیت جنسی بطلانی و همکاران بود. نتایح تحلیل طرح آمیخته نشان داد که زوج درمانی هیجان مدار با شیوه ی «محکم مرا در آغوش بگیر» در بهبود عملکرد صمیمیت جنسی زوجین تحت آموزش موثر بوده است، به عبارت دیگر نمرات آزمودنی ها حاکی از بهبود صمیمیت جنسی در میان زوجین شرکت کننده بود. با توجه به یافته های به دست آمده، شیوه ی «محکم مرا در آغوش بگیر» با استفاده از هفت مکالمه ی آموزشی - روانشناختی، در زمره یکی از جدیدترین و امیدوار کننده ترین برنامه های آموزش روابط زوجین قرار دارد و نتایج پژوهش نشان داد که یک شیوه موثر جهت ارتقاء مولفه های صمیمیت جنسی در میان زوجین می باشد که می تواند مورد استفاده مشاوران و روانشناسان حوزه خانواده قرار گیرد.