بررسی اثربخشی آموزش ریاضی مبتنی بر بازی و دست ورزی بر اشتیاق تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی پسران پایه پنجم شهر کرمان

این تحقیق با هدف بررسی اثربخشی آموزش ریاضی مبتنی بر بازی و دست ورزی بر اشتیاق تحصیلی و خودکارامدی تحصیلی پسران پایه پنجم شهر کرمان در سال 1399 انجام شد. روش تحقیق نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه پنجم شهر کرمان در سال 1399 که تعداد آنها 5353 نفر بود. نمونه پژوهش حاضر حدود60 نفر از دانش آموزان که براساس ملاک های ورودی به مداخله به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (30 نفر گروه آزمایش) و (30 نفر)گروه کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت مداخله آموزش ریاضی مبتنی بر بازی و دست ورزی در 15 جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای دوبار) قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله را دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فردریکز، بلومنفیلد، پاریس (2004) و پرسشنامه خودکارامدی تحصیلی زاژاکووا و همکاران(2005) بود. یافته ها با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش ریاضی مبتنی بر بازی و دست ورزی باعث ارتقا و افزایش اشتیاق تحصیلی و خودکارامدی تحصیلی در دانش آموزان شده است.