بررسی میزان توانمندسازی معلمان استان قم

هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان توانمندسازی معلمان در آموزش و پرورش استان قم بود که با روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی صورت پذیرفت. جامعه آماری شامل کلیه معلمان آموزش و پرورش استان قم در سه مقطع ابتدایی، متوسطه اول و متوسطه دوم در سال تحصیلی 1399 بود که پس از توزیع پرسشنامه، تعداد 112 پرسشنامه جمع‌آوری و تحلیل گردید. ابزار پژوهش حاضر از پرسشنامه کوتاه شده توانمندسازی شورت و راینهارت (1995)، با 28 گویه استفاده شده است که در آن شش مولفه مورد بررسی قرار می‌گیرد. ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه 916/0 به دست آمد. همچنین ضریب آلفای کرونباخ مولفه احترام 692/0، رشد حرفه‌ای 752/0، خودکارآمدی 785/0، تاثیرگذاری 875/0، تصمیم‌گیری 757/0 و خودمختاری 748/0 به دست آمد. همچنین روایی پرسشنامه مذکور مورد تایید صاحب‌نظران رسید. برای اطمینان از توزیع نرمال داده‌ها، آزمون کولموگروف-اسمیرنوف اجرا شد که نتیجه نشان‌دهنده تایید فرض صفر مبنی بر توزیع نرمال داده‌ها بوده است. سپس برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و استنباطی (ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون t تک گروهی و آزمون t مستقل) استفاده گردید. بررسی وضعیت متغیر و مولفه‌ها نشان داد که میان سابقه خدمت معلمان و توانمندسازی آنان رابطه معنادار وجود ندارد، به این معنا که همبستگی میان سابقه خدمت معلمان و توانمندسازی آنان وجود ندارد. میزان توانمندی و مولفه‌های آن در معلمان بیشتر از حد متوسط بوده است، تفاوت معناداری میان معلمان زن و مرد در توانمندسازی آنان در سازمان آموزش و پرورش استان قم مشاهده نگردید.