رابطه حمایت اجتماعی با شادکامی دانش‌آموزان دوره ابتدایی

برنامه‌ریزان آموزشی همواره درصدد هستند که متغیرهای موثر در یادگیری را شناسایی، تبیین، تفسیر و دسته‌بندی کنند تا بر مبنای آن بتوانند برنامه‌های اثربخش در راستای ارتقاء کیفی آموزش و یادگیری ارائه دهند. از جمله متغیرهای موثر در امر آموزش حمایت اجتماعی و شادکامی دانش‌آموزان می‌باشند که تحقیق حاضر به منظور بررسی و مطالعه رابطه بین این دو متغیر طراحی و اجراء شده است. این پژوهش از روش همبستگی سنجی بین متغییرها اجراء شده است و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری تحقیق 3160 نفر است که دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی شهر سقز را شامل می‌شود که با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای و فرمول کوکران 342 نفر انتخاب شده‌اند. داده‌های این پژوهش با پرسشنامه‌های جهانی شادکامی آکسفورد و حمایت اجتماعی فیلیپس جمع‌آوری شده است. نتایج تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل آماری بیانگر آن است ضریب همبستگی پیرسون بین حمایت اجتماعی و شادکامی 79 درصد بوده و sig کم‌تر از 05/0 بوده است. بنابراین می‌توان گفت حمایت اجتماعی به‌عنوان یک متغیر تاثیرگذار می‌تواند در میزان شادکامی دانش‌آموزان نقش به‌سزایی داشته باشد و لازم است والدین، برنامه ‌یزان امورات آموزشی و دست‌اندرکاران برای این مولفه مهم برنامه‌ریزی مناسبی داشته باشند.