نقش سبک های والدگری، والدگری مثبت و شادی والدین در پیش بینی شادی دانش آموزان دختر متوسطه اول

شادی یکی از حیاتی ترین و مهم ترین مولفه های زندگی بشر است تا آنجا که در صورت فقدان آن، آدمی دچار بی رغبتی و رکودی می گردد که عملا میل به ادامه زندگی در او کاهش یافته و تمایل به مرگ در او تقویت می شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش سبک های والدگری، والدگری مثبت وشادی والدین در پیش بینی شادی دانش آموزان دختر متوسطه اول بوده واز نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری را کلیه دانش آموزان دختر متوسطه اول استان قم تشکیل می دادند. نمونه ی مورد مطالعه 150دانش آموز دختر بود که به روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای، به همراه مادرانشان از میان دو مدرسه ناحیه 2و4 آموزش وپرورش استان قم انتخاب شدند.سپس دانش آموزان پرسشنامه شادی آکسفورد(ohi)را تکمیل کردند ومادران نیز پرسشنامه های سبک فرزندپروری بامریند(psi)و پرسشنامه شادی آکسفورد و پرسشنامه والدگری آلاباما(apq)را تکمیل کردند.داده ها بااستفاده از روش مدل سازی معادله ساختاری، مدل سازی مسیری-ساختاری و مدل رگرسیونی با رویکرد حداقل مربعات جزئی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از پژوهش نشان دادکه بین متغیرهای سبک والدگری مقتدرانه، والدگری مثبت وشادی والدین و متغیر شادی دختران نوجوان رابطه معنادار وجود دارد(05/0 ≥ p). بنابراین می توان نتیجه گرفت که از میان سبک های والدگری، سبک والدگری مقتدرانه، والدگری مثبت وشادی والدین بر شادی دختران نوجوان موثر است.