بررسی مهارت های توانمندسازی اقتصادی زنان سرپرست خانواده (ناشی از فوت سرپرست) و زنان مطلقه

هدف: امروزه اغلب کشورها برای دست یابی به توسعة پایدار، توانمندسازی را کارآمدترین روش در نظر دارند. که در برنامه چهارم توسعة جمهوری اسلامی ایران به خصوص در مورد اقشار آسیب پذیر، بدان اشاره شده است. از آنجا که زنان سرپرست خانوار از اقشار آسیب پذیر به حساب می آیند، پژوهش حاضر در پی بررسی شیوه های توانمندسازی زنان سرپرست خانوار تحت پوشش سازمان های حمایتی می باشد. در این پژوهش سعی شده است عوامل اثرگذار بر توانمندسازی اقتصادی زنان سرپرست خانوار شناسایی شده و راهنمای مسئولان در بهبود کیفیت زندگی و شهروندی آنها باشد. در پژوهش حاضر آموزش های عمومی، مهارت آموزی، طرح-های درآمدزایی، وام و کمک های غیرنقدی، تنوع شغلی و ایجاد بیمه اجتماعی متغیر مستقل و توانمندسازی اقتصادی زنان سرپرست خانواده متغیر وابسته می باشد. روش: این پژوهش به صورت پیمایشی و نمونة آماری شامل زنان سرپرست خانوار است که با کمیتة امداد و سازمان بهزیستی در شهر اهواز در تعامل بوده اند و 230 پرسشنامه توسط آنان تکمیل شده است. یافته ها: براساس یافته های بدست آمده بین متغیرهای مستقل و توانمندسازی اقتصادی همبستگی معناداری وجود دارد. به این مفهوم که تقویت یکی بر تقویت دیگر عوامل تاثیرگذار می باشد. نتایج: زنان سرپرست خانوار به دلیل داشتن نقش های متعدد فرصت آموزش ندارند و معمولاً در مقایسه با دیگر زنان از تحصیلات کمتری برخوردارند از این رو آموزش تاثیر مثبتی بر خانواده آنها دارد. همچنین اغلب، بزر گترین مشکل زنان سرپرست خانوار مشکل اقتصادی است از این رو هر اقدامی برای کاهش این مشکل مفید خواهد بود.