بررسی نقش خودکارآمدی بر هوش هیجانی در بین فوتبالیست های نوجوان تهران

اخیرا نقش روانشناسان در ورزش، به عنوان عامل مهمی در موفقیت ورزشکاران معرفی شده است. روانشناسان در این زمینه با پرداختن به ساختار روانی ورزشکاران درصدد آن هستند که به آنها کمک کنند تا در لحظات پرفشار نیز بتوانند بهترین عملکرد را از خود نشان دهند. در فوتبال نیز که پرطرفدارترین ورزش جهان است، باشگاه ها و تیم های ملی سعی می کنند که از حضور روانشناسان برای کسب نتایج مطلوب بهره ببرند. از آنجا که آموزش به فوتبالیستها از سنین نونهالی و نوجوانی برای ارتقای سطح کیفی در رده های بالاتر، اهمیت بسیار زیادی دارد و هوش هیجانی یک عامل تاثیرگذار در پیشرفت عملکرد آنها می باشد، این پژوهش درصدد آن است که رابطه بین خودکارآمدی و هوش هیجانی در بین فوتبالیست های نوجوان تهران را مورد بررسی قرار دهد. داده های این تحقیق با استفاده از پرسشنامه هوش هیجانی نوجوانان(teique-asf) و پرسشنامه خودکارآمدی نوجوانان (seq–c) از بین 212 فوتبالیست نوجوان در مناطق مختلف تهران از 8 آذر تا 7 بهمن 1398 به روش خوشه ای گردآوری شده اند. نتایج آزمونهای رگرسیون خطی نشان داد که متغیر خودکارآمدی و ابعاد آن (اجتماعی، تحصیلی و هیجانی) می توانند متغیر هوش هیجانی را به صورت مثبت و معنی دار پیش بینی کنند. یافته های این تحقیق می توانند به مدیران و مربیان ورزشی کمک کند تا در ایجاد یا افزایش خودکارآمدی اهتمام بورزند که در نتیجه چنین افزایشی، سطح هوش هیجانی فوتبالیست -های نوجوان ارتقا پیدا خواهدکرد که پیامد آن می تواند ایجاد عملکرد بهتر در بین بازیکنان و ورشکاران حرفه ای باشد.