بررسی وتحلیل اگزیستانسیالیسم واندیشمندان وابسته به آن

یکی از این مکاتب ادبی-فلسفی؛ اگزیستانسیالیم بوده که در زمینه‌های مختلفی نظیر ادبیات، تئاتر، سینما، نقاشی و... می‌توان تاثیرات عمده‌ی فرهنگی آن‌را بررسی و تبیین کرد. اگزیستانسیالیسم به‌نحوه‌ی خاصی از هستی نظر دارد و در جستجوی نوعی انسان‌گرایی جدید به انسان و مفهوم وجودی او می‌پردازد. از نظر فلاسفه‌ی وجودی بنیادی‌ترین حقیقت موجود؛ هستی انسان است و وجود انسان برخلاف تمامی کائنات مجزا و مقدم بر ماهیت اوست. اولین‌بار در قرن‌نوزدهم و در تقابل و اعتراض علیه سنت‌های فلسفی پیشین، سورن‌کی یرکگور؛ فیلسوف دانمارکی این بحث را مطرح کرده و دنباله‌ی آن‌را می‌توان در آثار و تفکرات نیچه، هایدگر، یا سپرس و... جستجو کرد. این جریان فلسفی به‌طور جدی در میانه‌ی بحران اقتصادی پس از جنگ اول به‌ظهور رسید و در میان جنگ دوم گسترش یافت و توسط ژان پل سارتر، نویسنده و فیلسوف فرانسوی، به‌طور رسمی ارائه شد. مهمترین اعتراض این مکتب به سنت فلسفی، فراموش شدن انسان و هستی‌اش در تاملات فلسفی بود.در این پژوهش با استفاده از روش مطالعه روش کتابخانه ای و تحلیل اسنادی به بررسی بررسی هستی شناسه ی، معرفت شناسه ی، ارزش شناسی، انسان شناسی مکتب اگزیستانسیالیسم می پردازیم و از رویکرد توصیفی تفسیری در تحلیل اطلاعات استفاده می نماییم.