|
|
ظلوم و جهول بودن انسان از دیدگاه مولوی و ابن عربی
|
|
|
DOR
|
20.1001.2.9920041498.1399.1.1.83.7
|
نویسنده
|
زارع صونیا ,زارع صغری
|
منبع
|
كنفرانس ملي توسعه پايدار در علوم تربيتي و روانشناسي،مطالعات اجتماعي و فرهنگي - 1399 - دوره : 9 - نهمین کنفرانس ملی توسعه پایدار در علوم تربیتی و روانشناسی،مطالعات اجتماعی و فرهنگی - کد همایش: 99200-41498
|
|
|
چکیده
|
قرآن کریم صفاتی را برای انسان مطرح میکند که در ظاهر برخی در تمجید وی و برخی دیگر در تنبیه وی می باشد. دو صفت ظلوم و جهول که در وصف آدم در کلام خداوند مطرح شده است، برخلاف کرامت و خلافت محل بحث فراوانی در علوم اسلامی است. عارفان مسلمان هم در شعر و نثر به تفسیر این دو صفت توجه کرده اند از جمله ابن عربی و مولانا در تفسیر و تبیین این دو ویژگی انسان که در قرآن آمده است صحبتهای مبسوطی ارائه نمودهاند. در این مقاله تبیین و تحلیل این دو عارف نامدار از ظلوم و جهول بودن انسان مطرح شده و سپس مورد مقایسه قرار می گیرد.
|
کلیدواژه
|
ظلوم ,جهول ,انسان کامل ,فنا ,بقا ,امانت الهی
|
آدرس
|
دانشگاه فرهنگیان گیلان, ایران, دانشگاه گیلان, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Oppression and ignorance of human beings from the point of view of Rumi and Ibn Arabi
|
|
|
Authors
|
|
Abstract
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|