چگونه توانستم ضعف دانش‌آموز در روان‌خوانی قرآن کریم را حل کنم؟

هدف از پژوهش حاضر ارتقای مهارت روخوانی و روان‌خوانی دانش آموز پایه چهارم دبستان شهید صداقت شهر خاوران بوده است. با حضور در این کلاس که در ارتباط با درس کارورزی دوره کارشناسی دانشگاه فرهنگیان می‌باشد، با دانش آموزی روبه‌رو شدم که در زنگ قرآن بسیار بی انرژی، بی حوصله و حواس پرت بود. او رغبتی به خواندن قرآن نشان نمی داد و هنگام روخوانی آیات بسیار مکث می کرد و اکثر کلمات را اشتباه می خواند. با دیدن این موارد و باتوجه‌به اهمیت و نقش قرآن کریم در زندگی انسان، تصمیم گرفتم تا این مسئله را برای دانش آموز مدنظر حل کنم؛ بنابراین پژوهش حاضر به روش اقدام پژوهی صورت گرفت و این تحقیق بر اساس مراحل آن تنظیم و ارائه شد. برای این منظور پس از تعیین مسئله، به جمع‌آوری اطلاعات درباره دانش آموز از طریق مصاحبه با والدین، مشاهده و پرسش از معلمین او پرداختم. سپس آن اطلاعات را تجزیه‌وتحلیل کرده و به این نتیجه رسیدم که ریشه این مسئله، ضعف آموزشی، بی‌دقتی در حروف و کلمات و بی‌علاقگی نسبت به درس قرآن است. پس از آن از طریق بررسی منابع مختلف راه‌حل‌هایی را استخراج کرده و از بین آنها با توجه به شرایط مواردی از قبیل: مطالعه و تمرین روزانه قرآن کریم، ایجاد علاقه و انگیزه نسبت به قرآن (از طریق تشویق، شعر، داستان، کلیپ، بازی و...) و تقویت مهارت دقت از طریق بازی‌های یافتن اختلاف تصاویر انتخاب و اجرا شدند. این راه‌حل‌ها به مدت سی روز اجرا شدند و پس از آن تغییرات قابل‌توجهی در دانش‌آموز مشاهده شد. به‌نحوی‌که او نسبت به قبل در روخوانی قرآن پیشرفت زیادی کرده بود و بدون مکث آیات را می خواند. همچنین علاقه او نسبت به قرآن بیشتر شده بود. ابزارهای ارزیابی میزان پیشرفت دانش‌آموز نیز مشاهده، مصاحبه با والدین و مجموعه فعالیت‌های عملی دانش‌آموز (فایل‌های صوتی و...) بود. در نهایت اعتبار این اقدام‌پژوهی و نتایج حاصل از آن هم مورد تایید استاد راهنمای درس کارورزی قرار گرفت.