بررسی تاثیر همدلی بر رشد مهارت های اجتماعی و شایستگی اجتماعی کودکان دبستانی

کودکان آینده سازان مهم کشور هستند و باید به سلامت اجتماعی و همچنین رشد و توسعه آن ها توجه شود؛ لذا این پژوهش با هدف بررسی تاثیر همدلی بر رشد مهارت های اجتماعی و شایستگی اجتماعی کودکان دبستانی شهرستان اصفهان انجام گرفت. روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی کلاس اول شهرستان اصفهان سال تحصیلی 00-1399 که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای توسط فرمول کوکران تعداد 265 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های همدلی کودکان آیونگ و همکاران (2009)، آزمون رشد اجتماعی واینلند و مقیاس شایستگی اجتماعی کوهن و رسمن(1972) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون تک متغیره و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که همدلی پیش بینی کننده معناداری برای رشد مهارت های اجتماعی و شایستگی اجتماعی کودکان دبستانی بود. با توجه به تاثیر همدلی بر رشد مهارت های اجتماعی و شایستگی اجتماعی کودکان دبستانی آگاه سازی خانواده ها، مربیان و معلمان از نقش همدلی کودکان بر ارتقای مهارت های اجتماعی می تواند مفید و موثر باشد.