افزایش خودکارآمدی و بهره وری آموزشی معلمان در آموزش الکترونیکی (مجازی)

هدف اصلی این پژوهش، ارائه ی راهکارهایی جهت افزایش حس خودکارآمدی و بهره وری آموزشی معلمان، بدون محدودیت مقطع و شامل تمامی معلمان در آموزش الکترونیکی ( مجازی) بود. فرض اصلی که این پژوهش بر اساس آن تدوین شد، این بود که افزایش خودکارآمدی معلم و توسعه ی مهارت ها و توانمندی های او ، رابطه نزدیکی با افزایش بهره وری آموزشی (کارایی و اثربخشی) و موفقیت یادگیری دانش آموزان در تمامی عرصه ها در کلاس و مدرسه و به ویژه در آموزش مجازی دارد. این پژوهش با استفاده از روش تحقیق کیفی، توصیفی، کاربردی و با ابزار گردآوری داده ها و همچنین جستجوی اطلاعات جهت ارائه راهکارهای کاربردی در خصوص افزایش توانمندی و مهارت های معلمان در آموزش مجازی انجام گردید. نویسنده ی این مقاله به منظور معرفی ابزار های مورد استفاده معلمان در تدریس مجازی، به بررسی ابزارهای موجود در این زمینه پرداخت که حاصل این جستجو را در این مقاله عنوان نموده است. نتایج و یافته های این پژوهش نشان داد که اگر معلمان قصد دارند تا در کلاس و آموزش مجازی و الکترونیکی عملکرد مناسبی داشته باشند و کارایی و اثربخشی فعالیت خود را در کلاس افزایش دهند ، باید به تقویت و توسعه خودباوری و آگاهی و مهارت های خود در این زمینه بپردازند‌.