بررسی نگرش به عشق در طی سه دوره زندگی زوجین در شهرستان اصفهان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نگرش به عشق در طی سه دوره زندگی زوجین در شهرستان اصفهان بود. روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی و مقایسه‌ای می باشد. جامعه‌ی آماری این پژوهش شامل کلیه‌ی زوجین شهرستان اصفهان در سال1399 بود. روش نمونه‌گیری به روش نمونه‌گیری تصادفی انجام گرفت و حجم نمونه براساس فرمول کوکران با نمونه ی نامشخص 450زوج انتخاب گردید. ابزار مورداستفاده در پژوهش پرسشنامه نگرش به عشق هندریک و هندیک(1986)(اعتبار:89/.) بود که به صورت پرسشنامه ی آنلاین در اختیار زوجین قرار گرفت. داده‌ها به‌وسیله‌ی نرم‌افزار spss23 تجزیه ‌و تحلیل شد و در دو سطح توصیفی(میانگین،انحراف استاندارد) و استنباطی(آزمونt) تجزیه‌وتحلیل شد. نتایج نشان داد در زیر مقیاس گران‌قدر در بین زوجین در طی سه دوره زندگی در شهرستان اصفهان تفاوت معناداری وجود دارد(05/.p>) و در دیگر ابعاد تفاوت معناداری وجود ندارد(05/.p<). بنابراین نتیجه می گیریم که نگرش به عشق در سال های مختلف زندگی دارای تغییر می باشد.