رابطه‌ی علی بین هوش هیجانی و سلامت‌روان با میانجیگری سبک‌های شوخ‌طبعی و عزت‌نفس در دانش‌آموزان

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه‌ی هوش هیجانی و سلامت‌روان با میانجیگری عزت‌نفس و سبک‌های شوخ‌طبعی بود. نمونه‌ی مورد پژوهش150 دانش‌آموز دختر دبیرستانی که در دبیرستان‌های شهرستان نجف‌آباد مشغول به تحصیل بودند، به روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش پرسش‌نامه‌ی سبک‌های شوخ‌طبعی مارتین و همکاران (hsq)، مقیاس عزت‌نفس روزنبرگ (rses)، مقیاس خودگزارشی هوش هیجانی شات (ssrei) و مقیاس سلامت‌روان گلدبرگ و هیلیر (ghq) بود. آزمون مسیرهای مستقیم و غیرمستقیم الگوی پیشنهادی پژوهش، به‌ترتیب با استفاده از رو‌ش‌های تحلیل مسیر و بوت‌استرپ انجام گرفت. یافته‌ها نشان داد که عزت‌نفس و سبک‌های شوخ‌طبعی میانجی ارتباط بین هوش هیجانی و سلامت‌روان است. در پایان می‌توان نتیجه گرفت که دانش‌آموزان با تنظیم هیجان‌های خود این توان را در خود می‌یابند که با عزت‌نفس بالاو استفاده از سبک‌های شوخ‌طبعی مثبت و عدم استفاده از سبک‌های شوخ‌طبعی منفی انگیزه‌ی مثبتی نسبت به خود یافته و از این طریق سلامت‌روان خود را افزایش دهند.