رابطه بین سبک های حل تعارض والدین و حمایت اجتماعی خانواده با امید تحصیلی در فرزندان

این پژوهش با هدف بررسی رابطه سبک های حل تعارض والدین و حمایت اجتماعی خانواده با امید تحصیلی فرزندان شهر تهران صورت گرفت. روش پژوهش بر حسب هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر متوسطه مقطع دوم شهر تهران در سال 1399 تشکیل دادند، که از میان آنها، تعداد 257 نفر با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. جمع آوری داده ها بر اساس سه پرسشنامه استاندارد سبکهای حل تعارض والدین (اشتراس، 1990)، حمایت اجتماعی خانواده (شربون و استورات، 1991) و امید تحصیلی (کمپبل و کاون، 2001) انجام گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات به­دست آمده از اجرای پرسشنامه­ها در دو بخش توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه) انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که بین سبک­های حل تعارض والدین و حمایت اجتماعی خانواده با امید تحصیلی رابطه مثبت معناداری وجود دارد (05/0> p). همچنین مولفه استدلال کلامی می تواند 11/0 از واریانس امید تحصیلی را به خود اختصاص دهد اما مولفه های پرخاشگری کلامی و خشونت اینگونه نمی باشند (05/0> p). همچنین بین مولفه های حمایت هیجانی و اطلاع رسانی فقط می توانند 34/0 از واریانس امید تحصیلی را به خود اختصاص دهد اما مولفه های حمایت ملموس و تعامل اجتماعی و مهربانی امید تحصیلی را تبیین نمی کنند (05/0> p).