تاثیر آموزش جرات­ورزی بر پرخاشگری رابطه­ای و آشکار دختران مقطع دبستان

پیش زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر، تعیین تاثیر آموزش جرات ورزی بر پرخاشگری رابطه ای و آشکار دختران مقطع دبستان شهر تهران در سال 1398 بود. مواد و روش‌ کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری کلیه کودکان دختر مقطع دبستان منطقه 6 شهر تهران بودند که به شیوه نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای مداخله آموزش جرات ورزی را دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. ابزار اندازه‌گیری مورداستفاده در پژوهش، پرسشنامه پرخاشگری شهیم (1385) بود. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم‌افزار spss-v22 در دو بخش توصیفی و استنباطی (کوواریانس) انجام پذیرفت.یافته‌ها: بر اساس نتایج به دست آمده از اجرای آزمون آماری مانکوا، مداخله آموزش مبتنی بر جرات ورزی باعث کاهش معنی دار نمرات پرخاشگری رابطه ای و پرخاشگری آشکار شد. اندازه اثر بدست آمده برای این مداخله در متغیر پرخاشگری رابطه ای برابر 80/0 و برای متغیر پرخاشگری آشکار برابر 82/0 شد.بحث و نتیجه‌گیری: بنابراین می‌توان گفت که آموزش مهارت جرات ورزی می تواند به عنوان یک روش مداخله ای موثر برای کاهش پرخاشگری کودکان به کار رود.