بررسی کاربرد روانشناسی جنایی در فرایند دادرسی کیفری ایران و اسناد بین المللی

پژوهش حاضر با هدف بررسی کاربرد روانشناسی جنایی در فرایند دادرسی کیفری ایران و اسناد بین المللی اجرا شده است. در نظریه های روان شناختی ، جرم گونه ای از بیماری روانی در نظر گرفته می شود که از نابسامانی ها در یکی از لایه های شخصیت فرد پدید می آید. در تبیین روانشناختی رفتار مجرمانه ، بسیاری از روان شناسان و روانکاوان علل رفتار جناحی را براساس شخصیت مجرم توجیه می کنند. آنان بر این باورند که برخی از گونه های شخصیت بیشتر از گونه های دیگر گرایش به تبهکاری و ارتکاب جرم دارند. در واقع ، آنان رفتارهای جنایی را پیش از آنکه به ژن های غیر عادی نسبت دهند، به تجربه های نابهنجار دوران کودکی که معلول روابط ناسالم بین فرد و محیط اجتماعی اوست ، منتسب می کنند. به عبارت دیگر ، روانشناسان شخصیت با بررسی آموزه های خانوادگی و محیطی ، و تجارب اجتماعی درصددند تا علل و عوامل موثر بر رفتارهای جنایی بزهکاران را توجیه و تبیین نمایند. روانشناسی در تبین رفتار مجرمین ، به منشاء و عوامل موثر در بروز رفتارهای خشونت آمیز پرداخته و با پیش بینی حالت خطرناک در مجرمین درصدد تا به نهادهای نظام عدالت کیفری در مقابله با جرائم مذکور بپردازد. در این راستا محققین جهت تعیین عوامل موثر بر بزهکاری از محکومین اطلاعاتی در رابطه با سابقه کیفری ، پیشینه شغلی و اجتماعی ، سوابق آموزشی (وضعیت تحصیلی برای بزهکاری نوجوانان و سابقه فرار آنها از مدرسه) ،مصرف مواد مخدر ،پیشینه خانوادگی و امثال آن دریافت و گردآوری می کنند.