الزامات و بایسته های تربیت اسلامی در نظام آموزشی عمومی ایران

در فرهنگ اسلامی علاوه بر مفهوم پرورش، شامل تزکیه و پرورش معنوی نیز می شود. پرورش، عهده دار تحقق توانایی های لازم در متربی برای اداره حیات فردی و اجتماعی خویش است، ولی تربیت در عین مشتمل بودن بر همه این مفاهیم، عهده دار حیات ملکوتی انسان نیز هست. یک استاد خوب، در هر حال و در همه جا با یک اندیشه زندگی می کند و آن، کسب بالاترین کیفیت آموزشی توسط هر دانشجو است و در این بین ارزشیابی واقعاً‌ حیاتی ترین کار هر استاد است و چیزی است که می تواند تاثیری کلیدی بر نحوه بهبود و پیشرفت دانشجوان داشته باشد. مهمترین اصل همخوانی آموزش و تربیت جهت تحقق نقش واقعی استاد در دانشگاه جلوه گری می کند و این امر تربیت وقتی تربیت را این گونه معنا کنیم وسعت زیادی پیدا می کند و مستلزم دقت و هماهنگی مربی با متربی در سطح آموزش و یادگیری است. اینکه استاد با توجه به نقش و جایگاه ممتازش در جامعه چگونه و به چه شکلی در صدد تقویت فرهنگ اسلامی در دانشگاه بر می آید و امید به آینده ای روشن خواهد داشت. به طور کلی واژه آموزش و پرورش در طیف گسترده ای از مفاهیم، روش ها و اصول از بالاترین سطح نظام آموزشی و پرورشی و تعامل بین یک متربی، متعلم و مربی و استاد رخ می دهد.