اثربخشی آموزش شطرنج بر کانون توجه و ادراک روابط فضایی دانش آموزان دختر دارای اختلال ریاضی شهرستان ساوه

هدف: این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش شطرنج بر کانون توجه و ادراک روابط فضایی دانش‌آموزان دختر دارای اختلال ریاضی شهرستان ساوه در سال 1396 صورت گرفت. روش: روش این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر دارای اختلال یادگیری ریاضی در پایه‌های چهارم تا ششم ابتدایی بودند که به صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب، و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش به مدت 11 جلسه 60 دقیقه‌ای آموزش شطرنج دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه کانون توجه وودی و همکاران (1997) و برای ادراک روابط فضایی از خرده آزمون مکعب هوش وکسلر (1930) استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات بدست آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم‌افزار spss23 در دو بخش توصیفی و استنباطی (آزمون تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش شطرنج میانگین کانون توجه متمرکز بر خود در دانش‌آموزانی که تحت آموزش شطرنج قرار گرفته‌اند به‌طور معنی‌داری افزایش داده است و این در حالی است که در نمرات مربوط به کانون توجه متمرکز بر اجتماع پس از مداخله، تغییر معنی‌داری ایجاد نشده است. همچنین نتایج نشان داد که آموزش شطرنج، ادراک روابط فضایی دانش آموزان دختر پایه‌های چهارم تا ششم دارای اختلال ریاضی شهرستان ساوه را بهبود بخشیده است.نتیجه گیری: لذا آموزش شطرنج به عنوان یک گزینه در برنامه درسی دانش‌آموزان مورد تائید است و می‌تواند به عنوان یک روش مداخله مناسب به کار رود.