اثر بخشی معنادرمانی بر افزایش شادکامی در بیماران قلبی

هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی معنادرمانی بر افزایش شادکامی در بیماران قلبی بود، روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی بیماران قلبی بستری در بیمارستان امام علی تشکیل دادند. از بین جامعه آماری بیماران قلبی در بیمارستان امام علی 50 نفر به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. که به صورت تصادفی به 2 گروه 25 نفر تقسیم شدند و در دو گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند. مقدار نسبت f برابر با 819/14 مقدار p-value (سطح معنی داری) 001/0 و مجذور اتای سهمی برابر 354/0 ارائه شده است چون مقدار p-value کوچکتر از 01/0 است، f از نظر آماری معنی دار می باشد. در این تحلیل کواریانس، مقدار p-value کوچکتر از 01/0 است که مقدار معنی داری آن نشان داده شده است. نتایج یافته های تحقیق نشان داد، معنا درمانی موجب افزایش میانگین شادکامی در بیماران گروه های آزمایشی نسبت به میانگین گروه کنترل شده است و این تایید کننده فرضیه پژوهش مبنی بر معنا درمانی بر افزایش شادکامی بیماران شهر تهران می باشد.