پیش بینی آسیب پذیری در برابر استرس با راهبردهای مقابله مذهبی و طرحواره های نا سازگار اولیه

با توجه به استرس و فشار کاری پرستاران به خصوص در دوران همه گیری بیماری کرونا پژوهش حاضر با هدف پیش بینی آسیب پذیری در برابر استرس بر اساس راهبردهای مقابله مذهبی و طرحواره های ناسازگار اولیه در پرستاران انجام می شود.مواد و روش ها:پژوهش حاضر کاربردی و توصیفی از نوع همبستگی است جامعه آماری شامل پرستاران بیمارستان های شهرتهران که در سال 400-1399 مشغول به کار می باشند،است به دلیل عدم دسترسی به کل اعضای جامعه موردنظر در بیمارستان ها به دلیل حجم بالا، از 4 بیمارستان با روش نمونه گیری در دسترس تعداد 30 پرستار زن در نظر می گیریم پس حجم نمونه تعداد 120 پرستار می باشد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه نشانگر استرس خدایاری فرد(1386)، پرسشنامه راهبردهای مقابله ای مذهبی پارگامنت و دیگران (2000)، پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (1998)، استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح توصیفی از شاخص های توصیفی و برای آزمون فرضیه ها نیز از آزمون تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم افزار spss استفاده گردیده است. یافته ها: نتایج نشان داد که بین راهبردهای مقابله مذهبی و طرحواره های نا سازگار اولیه با آسیب پذیری در برابر استرس رابطه وجود دارد و راهبردهای مقابله مذهبی و طرحواره های ناسازکار اولیه آسیب پذیری در برابر استرس را پیش بینی می کند . نتیجه گیری: با استفاده از راهبردهای مقابله مذهبی و اصلاح طرحواره های ناسازگار اولیه در پرستاران می توان استرس وارده و فرسودگی شغلی پرستاران را کاهش داد.