بررسی و مقایسه راهبردهای تنظیم هیجان در اشخاص مبتلابه درد مزمن و اشخاص سالم

هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه راهبردهای تنظیم هیجان در اشخاص مبتلابه درد مزمن و اشخاص سالم بود. روش پژوهش حاضر توصیفی و علی مقایسه‌ای بود. در پژوهش انجام‌شده دو جامعه آماری در نظر گرفته‌شد، جامعه اول عبارت بود از همه بیماران مبتلابه درد مزمن اسکلتی - عضلانی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های چند تخصصی درد پردیس، سینوهه و ماهان، در شهر تهران در سال 1399 و جامعه دوم اشخاص سالمی که تا زمان انجام پژوهش دچار درد مزمن نشده بودند و ازنظر خصوصیات دموگرافیکی با جامعه اول پژوهش، همتا بودند. در این پژوهش برای افزایش اعتبار بیرونی مجموعاً 120 نفر به‌عنوان حجم نمونه نهایی شامل 60 نفر در گروه اشخاص مبتلابه درد مزمن و 60 نفر در گروه اشخاص سالم در نظر گرفته شد. روش نمونه‌گیری در این پژوهش، برای هردو گروه، در دسترس و داوطلبانه بود. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های تنظیم هیجانی گارنفسکی (2001)، و درد ملزاک (2007) به‌صورت آنلاین و الکترونیکی استفاده شد. برای مقایسه متغیر در دو گروه، از آزمون تحلیل واریانس و آزمون تی برای گروه‌های مستقل استفاده شد. نتایج حاصله نشان داد راهبردهای تنظیم هیجان مثبت در اشخاص سالم بیشتر از اشخاص دارای درد مزمن است. میزان متغیر راهبردهای تنظیم هیجان منفی در دو گروه اشخاص دارای درد مزمن و اشخاص سالم یکسان می‌باشند.