رابطه سبکهای شناختی بر عملکرد یادگیری دانش آموزان پنجم و ششم دبستان

سبک شناختی یکی از انواع مهارتهای ذهنی است که اهمیت بخصوصی در یادگیری دارد پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین سبک های شناختی (نوگریز یا پذیرنده- نوگرا یا پژوهنده) با عملکرد یادگیری دانش آموزان صورت گرفته و متغیر پیش بین آن، سبک های شناختی و متغیر ملاک آن، عملکرد یادگیری می‌باشد. فرضیه اصلی پژوهش نیز عبارت است از این که سبکهای شناختی با عملکرد یادگیری دانش آموزان رابطه دارند. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی (همبستگی) از نوع پیمایشی می باشد. جامعه‌ی آماری پژوهش حاضر را کلیه‌ی دانش‌آموزان کلاس‌های پنجم و ششم دبستانهای باقرالعلوم منطقه 14 و امام سجاد منطقه 11 شهر تهران تشکیل دادند که در سال تحصیلی 1400-1399 مشغول به تحصیل بودند. گروه نمونه‌ این پژوهش مشتمل بر 125 دانش‌آموز پسر بود که با توجه به شیوع کرونا و سختی دسترسی به صورت پرسشنامه آنلاین و بر روی 75 نفر به عنوان نمونه آماری صورت گرفت. روش گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای، میدانی بود و با استفاده از پرسشنامه های معتبر سبک شناختی ( kai) و عملکرد یادگیری یانگ، کلمز و مورفی[1] انجام شد. با استفاده از روشهای آماری فرضیه های اصلی و فرعی پژوهش مورد بررسی قرار گرفت و فرضیه پژوهش تایید گردید. در نتیجه بین سبک شناختی نوگریز یا پذیرنده ونوگرا یا پژوهنده با عملکرد یادگیری دانش آموزان پسر مقطع پنجم و ششم دبستان رابطه وجود داشت.همچنین معین گردید بین سبک شناختی نوگرا یا پژوهنده با عملکرد یادگیری دانش آموزان پسر مقطع پنجم و ششم دبستان رابطه مثبت وجود داشت. و نیز تعیین شد بین سبک شناختی نوپدیز یا پذیرنده با عملکرد یادگیری دانش آموزان پسر مقطع پنجم و ششم دبستان رابطه ای معکوس وجود دارد.