پیش بینی طلاق عاطفی براساس صمیمیت و تعهد زناشویی و الگوهای ارتباطی خانواده در زوجین شهر شیراز

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی طلاق عاطفی براساس صمیمیت و تعهد زناشویی و الگوهای ارتباطی خانواده زوجین بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی والدین دانش آموزان کلاس اول دبستان شهر شیراز در سال 1399 بود. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل والدین دانش آموزان کلاس اول دبستان شهر شیراز با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بود به این صورت که از میان ناحیه های آموزش و پرورش شهر شیراز، ناحیه 3و4 به صورت تصادفی انتخاب و از هر ناحیه یک مدرسه دخترانه و یک مدرسه پسرانه به صورت تصادفی انتخاب شد و از هر مدرسه یک کلاس به صورت تصادفی انتخاب شد و پرسشنامه طلاق عاطفی جان گاتمن ( 2008 )، صمیمیت زناشویی تامسون و واکر (1983)، پرسشنامه تعهدزناشویی آدامز و جونز (1997)، پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده فیتز پاتریک و ریچی (1990) روی آنان اجرا شد و داده ها با استفاده از آزمون رگرسیون به روش همزمان تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که صمیمیت زناشویی به طور معنیدار قادر به پیشبینی طلاق عاطفی می‌باشند. همچنین تعهد زناشویی به طور معنیدار قادر به پیشبینی طلاق عاطفی می‌باشند. جهت گیری همنوایی، جهت گیری گفت و شنود به طور معنیدار قادر به پیشبینی طلاق عاطفی می‌باشند.