مقایسه سبک زندگی، خوش بینی و امید به زندگی در گروهی از زنان آسیب دیده اجتماعی (زنان بی‌خانمان معتاد و زنان بهبود یافته) با زنان عادی در شهر تهران

این پژوهش با هدف مقایسه سبک زندگی، خوش بینی و امیدواری زنان کارتن خواب معتاد، بهبود یافته و عادی انجام گرفت به این منظور 90 نفر از زنان (30کارتن خواب معتاد، 30 بهبودیافته و 30 زن عادی) با روش نمونه گیری در دسترس از خوابگاه شیلتر، موسسه پزشکان بدون مرز و منطقه 12 تهران انتخاب شدند. پرسشنامه های سبک زندگی، خوش بینی و امیدواری را پر کردند که داده های حاصل از آن با روش واریانس یک راهه تحلیل شد که نتایج نشان داد، سبک زندگی، و خوش بینی در افراد کارتن خواب معتاد به طور معنی داری از افراد بهبودیافته و عادی پایین تر است اما این متغیرها در افراد بهبود یافته و عادی متفاوت نیست. همچنین امیدواری در سه گروه تفاوت معنی داری ندارد. از نتایج فوق، نتیجه می گیریم که با بهبود سبک زندگی، خوش بینی زنان کارتن خواب معتاد می توان به بهبود وضع آنها کمک کرد.