طراحی و آزمون مدل اثر علیّ منبع کنترل تحصیلی با استقامت از طریق مهارت مثبت اندیشی

هدف پژوهش حاضر طراحی و آزمون مدل اثر علیّ منبع کنترل تحصیلی با استقامت از طریق مهارت مثبت اندیشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشجویان دانشگاه پیام نور اهواز بودند که از بین آنها 200 نفر ( 130دختر و70 پسر) به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. طرح تحقیق توصیفی –همبستگی از نوع تحلیل مسیر است. جهت جمع آوری داده ها، از پرسش نامه های محقق ساخته استفاده گردید. نتایج نشان داد مدل پیشنهادی نیاز به اصلاحات داشت بطوریکه پس از تحلیل مجدد داده ها، مدل نهایی از برازندگی مناسبی برخوردار گردید. همچنین نتایج تحلیل مسیر فرضیه های مستقیم نشان داد منبع کنترل درونی تحصیلی هم بر مهارت مثبت اندیشی و هم بر استقامت اثرمثبت مستقیم و منبع کنترل بیرونی تحصیلی بر استقامت اثرمنفی مستقیم و مهارت مثبت اندیشی بر استقامت اثر مثبت مستقیم داشته واز دو فرضیه غیرمستقیم پیشنهادی تنها فرضیه اثر غیرمستقیم منبع کنترل درونی تحصیلی از طریق مهارت مثبت اندیشی بر استقامت تایید اما فرضیه اثر غیرمستقیم منبع کنترل بیرونی تحصیلی از طریق مهارت مثبت اندیشی بر استقامت تایید نگردید. تحقیق حاضر نشان می دهد برای پرورش مهارت مثبت اندیشی و استقامت شایسته است منبع کنترل درونی تحصیلی را توسعه و پرورش و از ترویج منبع کنترل بیرونی تحصیلی اجتناب نمود.