سیاستگذاری بانک مرکزی در توسعه ارزش افزوده بخش معدن

وجود سهم کم بخش معدن در تولید ناخالص داخلی ایران، اثرات مستقیم و غیرمستقیم آن بر ایجاد ثروت ملی قابل توجه است. تنوع و فراوانی منابع معدنی در ایران موجب پتانسیل قابل ملاحظه­ای برای اقتصاد ایران شده است تا رشد و توسعه سریع اقتصادی را تجربه کند.بخش معدن ایران با توجه به اهمیت سیاست­گذاری­های کلان اقتصادی، مورد توجه می­باشد و ایران کشوری در حال توسعه است و بهتر است تا معادن با رویکرد توسعه پایدار، فعال شده و زمینه­ی رشد اقتصادی و اشتغال پایدار را فراهم آورند. هم چنین استراتژی ارزش­افزوده معدن یکی از نیازهای بخش معدن است که تولید ثروت در بخش معدن را بالا می­برد. هدف از این پژوهش بررسی اثر سیاست­های بانک مرکزی بر ارزش افزوده بخش معدن ایران می­باشد. داده­های مورد استفاده از سایت بانک مرکزی برای بازه­ی زمانی 1398- 1360 تهیه گردیده است، به این منظور از روش گشتاورهای تعمیم یافته( gmm) بهره گرفته شده است. نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر بیانگر این است که تغییرات یک واحدی در عامل اعتبارات سبب تغییرات 4.25 واحدی در میزان ارزش افزوده بخش معدن می­گردد، و هم­چنین تغییرات یک واحدی در عامل نقدینگی، سبب تغییرات در میزان ارزش افزوده بخش معدن به اندازه 4.01 واحد می­شود. به عبارتی دیگر می­توان گفت سیاست­های اعتباری با ترغیب و تشویق بخش خصوصی به سرمایه­گذاری(در کوتاه مدت) در بخش معدن، باعث رشد ارزش افزوده بخش معدن می­گردد و با توجه به این­که بازار سرمایه در ایران از رشد و قوت بالایی برخوردار نیست توسعه بازار مالی و سیاست پولی می­تواند در رشد ارزش افزوده بخش معدن موثر باشد.