راهکارهای ارتقای زیست پذیری در بافت های فرسوده شهری(موردمطالعه شهر زاهدان)

یکی از بخش های مهم با پتانسیل رشد و توسعه در شهرها بافت‌های فرسوده شهری هستند که متاسفانه به دلایل مختلف و بی توجهی مدیریت شهری با چالش‌های بسیاری مواجه هستند که کیفیت زیست در آنها را کاهش داده است لذا برنامه‌ریزی برای ساماندهی این بخش از شهرها از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.هدف اساسی این پژوهش بررسی وضعیت بافت فرسوده شهر زاهدان در بخش مرکزی این شهر با تاکید بر رویکرد زیست پذیری و ارائه ارهکارهای مناسب می‌باشد که به روش اسنادی کتابخانه ای و مطالعات میدانی با ابزار پرسشنامه انجام گردیده است و در زمره پژوهش‌های توصیفی تحلیلی و کاربردی قرار می‌گیرد که جامعه آماری آن را ساکنین محدوده تشکیل می‌دهند که 200 نفر از آنها به روش نمونه گیری کوکران انتخاب گردیده‌اند. تجزیه و تحلیل اطلاعات در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل تاپسیس و روش تحلیل swot-qspm انجام گردیده است. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که ناپایداری ابنیه، دسترسی نامناسب ، کمبود خدمات و کمبود فضای سبز مناسب به عنوان 4 مشکل اساسی در محدوده موردمطالعه مطرح هستند که با توجه به وضع موجود و عوامل داخلی و خارجی پیش روی آن جهت ساماندهی و ارتقای زیست پذیری در بافت استفاده از راهکارهای محافظه کارانه در اولویت اول قرار دارد.