بررسی قابلیت های نمایشی افسانه های مردم عرب خوزستان با تاکید بر افسانه ی جمیل و جمیله

این مقاله به بررسی یکی از افسانه های مشهور اعراب ساکن خوزستان، به نام جمیل و جمیله می پردازد و تلاش می کند قابلیت‌های نمایشی موجود در آن برشمرد. مردم این استان، مانند تمام انسان های جهان، در سینه‌های خود افسانه ها و قصه های بسیاری نهفته دارند که بسیاری از آن ها از لحاظ جنبه های نمایشی قابل بحث و بررسی هستند. پژوهش های نگارنده نشان می دهد، عناصر مشابهی میان این افسانه ها، به خصوص افسانه ی جمیل و جمیله با متون نمایشی وجود دارد. یافته های این تحقیق نشان می دهند، طرح، شخصیت پردازی، گفتگو و ساختار از جمله عناصری هستند که در این افسانه قابل مقایسه با یک متن نمایشی است. بسیاری از این افسانه ها که، چه به صورت شفاهی و چه به صورت مکتوب، در بین اعراب خوزستان رواج دارند از ظرفیت‌های قابل توجهی برای تبدیل شدن به یک متن نمایشی برخوردارند. نتایج حاص از این پژوهش، بیانگر ذوق و قریحه ی هنرمندانه ی مردم این خطه از ایران در بسط و گسترش افسانه های محلی و عامیانه به صورت نمایشی است. این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ی صورت گرفته است.