نقش باستانی و اسطوره‌ای درختِ مزار در سینمای عباس کیارستمی

سینمای عباس کیارستمی مفاهیم و تعابیر متفاوت و متعددی را منعکس کرده است. در کنار مفاهیم فلسفی، فرهنگی و هنری در آثار این فیلمساز، عناصر دراماتیک و زیباشناسانه‌ای وجود دارد که ذهن مخاطب ایرانی را به سوی فرهنگ باستانی و اساطیر ایرانی سوق می‌دهد. تک درخت‌ها از شاخصه‌های تصویری سینمای کیارستمی هستند که در اساطیر و تمدن‌های باستان جایگاهی ممتاز و پر معنی دارند. درخت در اساطیر و حتی جهان امروز با مفاهیم متعددی همچون آفرینش، مرگ، زندگی و جاودانگی خویشاوند است. یکی از کارکردهای درخت در تمدن‌های کهن قرارگیری در کنار گور بوده است که به درختان گور یا درختان مزار مشهورند. در آثار کیارستمی مانند خانه دوست کجاست؟ به نظر می‌رسد درختان در سینمای کیارستمی علاوه بر کاربرد زیباشناسانه و دراماتیک، صاحب منشاء اساطیری هستند. روش گردآوری اطلاعاتِ این تحقیق کتابخانه‌ای و مشاهده فیلم است. روش تحقیق این پژوهش تحلیلی- توصیفی است و هدف آن بررسی و تحلیل جایگاه درخت مزار در آثار کیارستمی با تاکید بر دو فیلم طعم گیلاس و باد ما را با خود خواهد برد، براساس اساطیر ایرانی است. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که درخت- مزار که نشانه ارتباط درخت و مرگ در سینمای کیارستمی است، ریشه‌ی اساطیری و ایرانی دارد.