واکاوی و تحلیل ساختاری اثر نمایشی مرگ یزدگرد بر اساس نظریه‌ی باختین

نظریه چند صدایی باختین در نوع خود نگرشی نو برای متون ادبی فراهم کرد و مورد توجه اندیشه ورزان و منتقدان قرار گرفت. چند صدایی با امکانات فرا زبانی و با رویکردی نو، باز اندیشی را به مخاطب جدید ارمغان داد تا پویایی و حرکت را در متن و میل به کشف را در مخاطب تقویت کند. این پژوهش بر اساس تحلیل محتوا و منطق مکالمه ی باختین سعی دارد تا نظریه ی چند صدایی را علاوه بر متن داستانی در متن نمایشی نیز واکاوای کند. نمایشنامه ی مرگ یزدگرد اثر بهرام بیضایی با بهره از روایت تاریخی، کثرت روایت ها و جریان سیال ذهن متنی چند صدایی است که تلاش می شود علاوه بر یافتن مولفه های مذکور، تاثیر مخاطب را بر چند صدایی بودن این متن نشان دهد.