از مجسمه سازی تا چیدمان های دیجیتال

در دوره حاضر با ورود به عصر دیجیتال هنر دچار کارکرهای متفاوتی شده است و مدام در حال تغییر ماهیت و هویت است . این جریانات به طورحتم از هنر مجسمه سازی هم دور نیست. تحولاتی چون تغییر مفهوم گالری جهت نمایش مجسمه، تغییر شکل اشیا بازتولید شده صنعتی در شکل اثر هنری و نقش موثر زمان و مکان در ایجاد و نمایش آثار مجسمه سازی از جمله دگرگونی های بنیادینی بود که مجسمه سازی مفهومی را شکل داد. از طرفی دنیای دیجیتال با فراهم کردن گستره ای نامتناهی از ارتباطات و ابزارهای رسانه ای و تعاملی، هنرمند را برای خلق آثاری نوین به چالش کشید. همانطور که می دانیم هنر چیدمان و واقعیت مجازی از دل مجسمه های معمارانه و هنر پرفورمنس بیرون آمده است. حال این سوال مطرح می شود که چه عواملی باعث شد تا هنرمند مجسمه ساز به ابزارهای دیجیتالی برای آفرینش آثار خود روی آورد؟ این مقاله با رویکرد توصیفی- تحلیلی به چگونگی این تحولات و تغییرات پرداخته است و آثاری چند از هنرمندان را در این زمینه مطرح کرده است. در نهایت این نتیجه حاصل می شود که استفاده از نرم افزارهای سه بعدی و دیجیتال برای مجسمه سازان فواید بسیاری به همراه دارد. از جمله رهایی از قوانین فیزیک همچون گرانش و محدودیت فضا، در واقع در دنیای آزادی های رایانه تنها محدودیت برای تولید اثر تصویرات خود هنرمند است از طرفی دیگر توجه به محتواگرایی و مفهومی بودن مجسمه بر خلاف فرم گرایی دوره مدرن باعث شد که رویکردهای غالب در مجسمه سازی معاصر با صورت های بیانی جدیدش ظهور پیدا کند.